وقتی حضرت ارباب، امیر لشکرش را برای استقبال می‌فرستد...

کم کم داریم به شارع العباس نزدیک می‌شویم و دقایقی دیگر چشممان به جمال گنبد حضرت سقا روشن خواهد شد... چند ستون باقیمانده را هم گذراندیم و حالا رسیدیم ابتدای شارع العباس، باز هم حضرت ارباب امیر لشکرش را فرستاده برای استقبال از زائران خسته و غبارآلودی که وارد کربلا شده‌اند.

سرویس حاشیه نگاری_ مهدی چراغ زاده: بعد پیاده‌روی فشرده و خسته‌کننده اما دلچسپ و شیرین کم کم داریم وارد کربلا می‌شویم، کربلایی که یکسال است شب و روز و گاه و بیگاه یادش می‌افتادیم و مرغ دلمان تا آسمان بین‌الحرمین پرواز می‌کرد، کربلایی که زبان از توصیفش قاصر است و فقط می‌توانم بگویم کربلا عشق است...

کم کم داریم به شارع العباس نزدیک می‌شویم و دقایقی دیگر چشممان به جمال گنبد حضرت سقا روشن خواهد شد...

چند ستون باقیمانده را هم گذراندیم و حالا رسیدیم ابتدای شارع العباس، باز هم حضرت ارباب امیر لشکرش را فرستاده برای استقبال از زائران خسته و غبارآلودی که وارد کربلا شده‌اند. راستش را بخواهید با هیچ زبان و قلمی نمی‌توانم توصیف کنم زیبایی لحظاتی که از دور گنبد و گلدسته‌های حضرت سقا می‌درخشد و جان دوباره به آدم می‌دهد. هرکس وارد شارع العباس می‌شود و چشمش به گنبد طلایی می‌افتد بی‌اختیار اشک‌ از دیده‌اش جاری می‌شود و‌گویی عنان از کف می‌دهد، بعضی‌ها دخیلک یا ابوفاضل می‌گویند و بعضی‌ها مثل من بی‌اختیار دم سقای دشت کربلا ابالفضل می‌گیرند و‌ گریه‌کنان بسمت حرم راهی می‌شوند...

ما هم به سمت حرم راهی شدیم اما سر راه به خانه احمد (از اهالی کربلا) که چند باری هم تماس گرفته و منتظرمان بود رفتیم تا کوله‎پشتی‌هایمان را در خانه‌اش بگذاریم و سبک‌بارتر به سمت معشوق برویم. پرسان پرسان خانه‌اش را پیدا کردیم و رسیدیم خانه احمد که در انتظارمان بود و چشمش که به ما افتاد به استقبالمان آمد و همراه با مصافحه می‌گفت «هلابیکم یا زوار الحسین، اهلا و سهلا، تفضل، اقدامکم علی اعیننا» و ما را تا خانه مشایعت می‌کرد. هرچند ما برای رفتن به حرم عجله داشتیم اما احمد و خانواده‌اش می‌گفتند باید استراحت کنید و با چای شیرین عراقی و سفره رنگین غذاهای متنوع از ما پذیرایی می‌کردند و می‌گفتند «برکات الحسین، برکات الحسین، تفضل» یعنی این غذاها برکات حسین است بفرمایید...

اما این پذیرایی دلم را برد روزگار عاشورا... در طول مسیر و از وقتی وارد عراق شدیم هیچکس با ما بدرفتاری نکرد، همه با آب و چایی و غذاها از ما پذیرایی می‌کردند، جای خواب برای زائران مهیا کرده بودند و با روی باز از ما پذیرایی می‌کردند، هر لحظه با خودم می‌گفتم ای کاش اینها روز عاشورا هم بودند تا از کاروان حسین استقبال کنند، کاش بودند تا به طفلان حسین آب دهند، کاش بودند تا دور و بر عمه سادات باشند، کاش بودند تا مرهمی باشند بر دل داغدار و تن رنجور حضرت رقیه(س)، کاش...

برچسب ها: حلقه وصل جبهه فرهنگی انقلاب اربعین پیاده روی کربلا مهدی چراغ زاده اربعین 96 حلقه وصل جبهه فرهنگی انقلاب هیئات قرآن تبلیغ تربیت حاشیه نگاری آخرین خبر - حاشیه نگاری اتفاق - حاشیه نگاری جوان بانوان روحانیون دانشجویان برگزیده ها اسلایدر ویژه ها خبرهای فوری عادی انقلاب اسلامی تربیتی جهان اسلام سبک زندگی قرآن و عترت مدیریت فرهنگی