با اینکه به ما نه وحی می شود نه الهام، به آن واسطه ای که به او وحی والهام می شود توجه نمی کنیم؛ در حالی که در تمام گرفتاری ها اعم از دنیوی و اخروی می توان به آن واسطۀ فیض رجوع کرد.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: اساس مشروطیت به امضای آخوند - رحمه الله، توسط عده ای تجار ظاهرالصلاح در هنگام پایین آمدن آخوند از پله های اطاق مطالعه ی شخصی برای درس گفتن، صورت گرفت.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود:تنها وسیله ی آرامش دل ذکرالله است؛ ولی ما بر اسباب تکیه می کنیم از مُسَبَّب غافل هستیم.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: از میان حیوانات بیابان و جنگل و باغوحش یکی هم به جهنم قدم نمیگذارد، اما انسان که اعظم و اشرف مخلوقات است به جهنم میرود، بلکه به خلود در آتش محکوم میگردد.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: کفار ما را از بزرگان و پدران دینی خود جدا کردند و بین ما و آنها فاصله انداختند. دستور دادهاند پسران و دختران را در محیط مدارس تربیت کنند تا از تربیت دینی، مذهبی و خانوادگی به دور باشند.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: در روایتی از رسول خدا(ص) آمده است:«حُبِّبَ الیَّ مِن دُنیاکُم: الطّیبُ، وَ النِّساءُ، وَ جُعل قُرّه عینی فی الصلاه».
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: یعنی وقتی که عقل مُدْبِر گردد، تاریک محض است و وقتی که رو کند و به حق متوجه گردد، مِرآت است.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: اگر ائمه ی اطهار (علیهم السلام) حاضر بودند، باز باید به همین روایاتشان عمل کنیم.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: «حدیث ثقلین» از ادلّه ى اثبات غیبت امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف ـ است.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: تازه هنوز علی(ع) را معرفی نکرد. با این که این همه بیانات در این حدیث و احادیث دیگری فرموده است. فضایل علی(ع) گفتنی نیست، حق است اما گفتنی نیست! زیرا ما ضعیفُ العقل و الایمان هستیم و ظرفیت نداریم.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: باید مواظب بود که کار و تحمّل ابتلائات در راه حقّ، انسان را به انحراف نکشاند. بزرگانی از اهل علم دیده شدهاند که تبحّرشان در علمیّت و احتیاطشان هم عجیب بود!
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: آقای کشمیری رحمهالله دو ساعت از شب گذشته افطار میکرد، و اگر افطارش را که عبارت بود از یک بشقاب که در وسط آن یک لقمه پلو بود، برای ما بیاورند، قطعاً سیر نمیشویم.