بهمحض اینکه نگاه شواردنادزه با آن عظمت و ابهت به امام افتاد چهرهاش فرق کرد؛ رنگش سفید شد و حالت لرزشی به او دست داد و تا آخر همینطور بود. همراهان شواردنادزه سکوت کردند و خودش مطالب را گفت. از هیبت امام نمیتوانست درست حرف بزند و زبانش حالت لکنت داشت.