محمدجواد ظریف اخیرا به سیاق برخی دیگر از حامیان برجام، عدم احیای توافق را بر گردن مجلس انداخته و از سنگاندازی این نهاد گلایه کرد.
اظهارات ناروای محمدجواد ظریف در مقاطع گوناگون حاکی از این است که او گرفتار زماننشناسی و هزینهسازی برای کشور است.
ترویج سازش طلبی و جنگ هراسی، آن هم در مقاطعی که دشمن گستاخانه تهدید میکند، بوی خردستیزی و تهدید افزایی میدهد. این ادبیات مسموم را باید دشمن داشت و قائلانش را تهدید امنیت ملی انگاشت.
آمریکا که رسماً و اروپا نیز عملا از برجام خارج شدهاند، روسیه و چین هم که معارض ما نبودهاند. بنابراین ما در کدام برجام ماندهایم؟! انتظار دارید آمریکا و اروپا با چه زبانی مرگ برجام را اعلام کنند که باور کنیم؟!
حسن بهشتیپور از طرفداران برجام میگوید: توافق موقت با آمریکا فقط مسکّن است و تا زمانی که تحریمها وجود دارد، هر توافقی دچار مشکل است.
امیر «سرتیپ محمدرضا آشتیانی» وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اشاره به دستاوردها و پیشرفتهای جدید وزارت دفاع از توقف دیگری در دولت های روحانی در کشورمان سخن گفته است.
خبر توافق تهران و واشنگتن برای مبادله زندانیان، به سرعت خبر داغ جهان شد؛ حالا چند گروه داخلی و خارجی از این موضوع عصبانی شدهاند.
امثال آقای صالحی به جای عذرخواهی درباره خسارتی که در آن سهیم بودهاند، همواره فشارهای آمریکا را به رخ میکشند بیآن که از ندانمکاریهای خود درس بیاموزند.
محمدجواد ظریف در روزهای اخیر ادعای گلایه شدید از زنگنه در موضوع ترکمنستان را تکذیب کرده و گفته است «مهندس زنگنه مسئول این زیان نیست.» اما اسناد رسمی وزارت خارجه گویای حقیقتی دیگر است.
مهمترین افراط سیاسی مهدی نصیری و ناصواب اندیشی پرتناقض او را میتوان مربوط به بدفهمی نسبت به جایگاه سیاسی ولی فقیه و الگوی ولایت فقیه دانست، تناقضهای عجیب او نشان میدهد مبانی دینی و فقهی دربارۀ این موضوع را نمیفهمد.
برجام به میزانی برای ظریف حیثیتی بود که در کمال ناباوری حاضر به دفاع از توافق ننگین ترکمنچای، طرح موضوعات غلطی چون هزینه شدن دیپلماسی برای میدان و نبود تضمین در توافقات بین المللی شد.
حمید رسایی در برنامه وارونگی شبکه افق گفت: موسوی و رهنورد اسلام را مطابق میل خودشان می خواهند؛ بعد از انقلاب بازار موضوع حجاب داغ بود لذا کتابهای مختلف درباره حجاب نوشتند ولی امروز به خاطر منافع خود تغییر موضع داده و بیانیه ضدحکومیتی میدهند.
دیگر همه میدانند که دکتر ظریف وزیر خارجه سابق ایران روحیه و خلق خاصی دارد و دوست ندارد به سوالات جدی و غیر کلیشهای درباره عملکردش پاسخ دهد.
در آستانه چهاردهمین سال از برگزاری انتخابات سال 1388 هستیم. حساسترین انتخابات ریاستجمهوری که آبستن اتفاقات مختلفی شد. فتنه سال 88 را باید اصلیترین عارضه این واقعه سیاسی دانست که طی آن عظیمترین گسست اجتماعی در کشور ایجاد شد.
آقای روحانی که در چالش بیست ساله هستهای جزء نفر اول و یا دوم گفتوگوها بوده و نیز آقای ظریف باید در صف اول درک این حقیقت تاریخی باشند. نه اینکه با وارونه گویی و تحریف تاریخ و نادیده گرفتن حافظه تاریخی ملت، بدعهدی و فریب دشمن را پنهان کنند و به مردم آدرس غلط بدهند.
امام (ره) با قیام 15 خرداد مدیریت جهان را با زدن زیر میز دستور کار روزانه آمریکا و شوروی به عهده گرفت. او هیچ قدرتی جز قدرت خداوند را به رسمیت نشناخت.
به تازگی آقای محمدجواد ظریف توضیحاتی درباره جمله قدیمی خود که «خودمان انتخاب کردهایم» دادهاند و به رسم روشنفکران غرب مزاج، به آسیبشناسی خلق و خوی ایرانیان و نقد نهاد سیاست و دولت شرقی پرداخته و در مسیر دکتر سریعالقلم و دکتر فاضلی گام نهادهاند، که در همین راستا 1+8 سوال از وی مطرح کردهایم.
در اوج مذاکرات هسته ای دولت روحانی با 1+5، رادیو فرانسه در گزارشی نوشت: «ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می بیند؛ طبق این جمع بندی اگر خریدار صبور باشد، فروشنده، قیمت را کمتر خواهد کرد.»
سران کاخ سفید همکاری راهبردی ایران و آمریکا بعد از انقلاب را در بهمن 1380 نابود کردند. همین اتفاق در واقعه بحران گروگان های لبنان (اواخر دهه ۶۰ ه.ش) و توافق هستهای ایران و ۵+۱ (دهه ۹۰ ه.ش) نیز تکرار شد.
خجسته خطاب به ظریف نوشت: بعد از تخمین چندی پیش اشتباهتان درباره قدرت روز نظامی ایران، یادداشت اخیرتان درباره تاریخ ایران تاسف برانگیز بود.